Rotterdam, van anonimiteit tot vrijheid.

Terug in Rotterdam, “a trip down memory lane” in de stad waar ik nu meer dan een jaar niet meer woon.. De stad die me anonimiteit en vrijheid gaf. Waar ik deed wat ik niet laten kon en zwoegde om mijn laatste studie af te maken.

Een stad vol extremiteiten.

Een stad waar ik bij het uitstappen bij de metro, nog altijd het gevoel heb dat crowdsurfen de beste optie is om me door de mensenmassa heen te dringen.

Waar op Zuid het woord discriminatie misbruikt wordt en je als ‘Hollander’ niet eens een fatsoenlijke pizza met ham meer kon krijgen omdat alles Halal moest zijn. En dat kinderen denken dat discrimineren iets is wat ‘Hollanders’ doen door negatief over buitenlanders te praten.

Aan de andere kant geniet ik nog steeds van de stad die haar schoonheid ook dankt aan haar diversiteit. Niemand kijkt je raar aan als je gewoon even geniet van je momentje en hard zingend & dansend de straat even je privé podium word..

De stad is ook weer aan het bloeien en we hebben beide niet stil gezeten. Beurstraverse is getransformeerd van een donker hol naar een lichte open ruimte. En waar vorig jaar op Blaak nog een oude school werd gesloopt, staat nu al bijna het volledige skelet van de nieuwe markthal. Om nog maar niet te spreken van het centraal station, dat nu na veel verbouwen zijn uiteindelijke vormen begint te onthullen. Een metamorfose die in de categorie ‘bizar’ valt als je het mij vraagt.

We komen er wel, Rotterdam en ik.. Misschien niet meer zo close samen, maar vergeten zal ik het nooit.

Delen

Leave a comment